Fortuna vrijwilligers bij EK Atletiek

Van 5 t/m 10 juli werd in het Olympisch Stadion van Amsterdam het Europees Kampioenschap Atletiek gehouden. Een geweldig evenement waar veel Fortunaleden aanwezig waren op de tribune om te genieten van top atletiek. Er waren bij het EK 1750 vrijwilligers, waarvan drie Fortunaleden, Joke Rietdijk van de ZiDiDo-groep en Dirk Schouten en Frederique Welle Donker van de baan Masters. Hier een kort verslag van hun ervaringen.

Terugblikkend op de Europese Kampioenschappen Atletiek kan ik wel zeggen dat het een enerverende gebeurtenis was.

Als vrijwilliger (een van de 1750 benodigde) had ik mij in januari aangemeld, na ontvangst van de vraag naar vrijwilligers via de mail van de AtkletiekUnie. Bij de aanmelding moest een vragenlijst ingevuld worden, en na het lezen van welke werkzaamheden er gedaan konden worden, heb ik mij voor verschillende onderdelen opgegeven. Na een tijd werd ik uitgenodigd voor de eerste bijeenkomst in Amsterdam en daarbij hoorde ik dat ik ingedeeld was bij “transport”.

Wat dat behelsde hoorde ik op die avond: mogelijk een chauffeur voor VIPs, met auto’s die nog beschikbaar moesten worden gesteld, mogelijk bij een helpdesk in een hotel of andere locatie voor het regelen van vervoer voor de atleten of voor de VIPs, mogelijk in een golfkarretje het vervoeren van de atleten naar dopingcontrole of anderszins. Voor de bussen was een groep echte buschauffeurs geregeld.

Bij een volgende bijeenkomst werd verdere uitleg gegeven wat het werken aan een helpdesk voor transport betekende, want dat werd mijn taak. Daarna hoorde ik dat ik geplaatst werd in NovotelCity, het hotel van de VIPs. Per dag draaide ik 1 shift van 07.00 tot 16.00 uur en daarna werd het overgenomen voor de 2e shift die liep tot 23.00 uur.

Het werd een hele belevenis, iedere dag veel mensen die met allerlei vragen naar je toe komen, veel Engels praten, een beetje Frans en een beetje Duits. Ook bij de eerste ontmoeting Spaans, de vrouw had een papiertje bij zich(in het Engels) dat ze alleen Spaans sprak maar ze vroeg alleen naar de wifi inlogcode van het hotel. Ook opgelost. De chauffeurs met auto regelen voor al de mensen die of naar het Museumplein of naar het Olympisch stadion of naar Schiphol willen. Want ze gingen echt iedere dag wel overal naar toe. Ook kaartjes voor openbaar vervoer uitgeven met aanduiden op plattegrond van Amsterdam waar het hotel was en waar al de andere locaties waren.

Ik ben zelf ook nog met 2 vrijkaarten naar de middag sessie van woensdag en zaterdag geweest en heb daar genoten van de happening die er was met al die enthousiaste atleten en vrijwilligers op het veld en er omheen en met het publiek dat werkelijk genoten heeft van de prestaties en van de sfeer in het stadion. Ik heb er geen spijt van gehad mij aan te melden voor zo’n spektakel en perfect georganiseerd Kampioenschap.

Joke Rietdijk

 

Voor Dirk en ik was het ook een unieke ervaring. Wij hadden ons al afgelopen zomer via de AtletiekUnie als vrijwilligers opgegeven omdat we zo’n groot evenement eens van dichtbij wilden meemaken. Dirk had zich voor het Logistieke Team opgegeven en ik voor het Technical Management Team. Klonk erg interessant, maar dat bleek dus de materiaalploeg te zijn. Niet helemaal wat ik in gedachte had, maar de materiaalploeg zou tenminste wel aanwezig in het stadion zelf zijn. In maart hadden we onze eerste trainingssessie in het Olympisch Stadion, waar we drie onderdelen mochten uitproberen: sectorlijnen uitzetten voor de werpnummers, hordes opzetten en hoogspringmatten verplaatsen. We werden ook gevraagd om mee te doen met het Nederlands Kampioenschap om te oefenen. Bij het NK hebben Dirk en ik alle onderdelen kunnen oefenen, en we hadden al snel besloten dat onze toekomst bij de werpnummers lag.

Het EK begon voor ons met een inspiratiesessie waar we ons kledingpakket kregen. Het weekend daarop waren we voor het eerst weer in het Olympisch Stadion om als team te oefenen. De materiaalploeg bestond uit 4 vaste teams (werpnummers, loopnummers, verticaal springen en horizontaal springen), en flexteams die overal ingezet werden waar er extra handjes nodig waren. Ik was intussen van flexteam “gepromoveerd” naar vast team werpnummers. De helft van het team kende ik al van het NK, de andere helft bestond uit “nieuwkomers” uit binnen- en buitenland. We hebben 2 dagen geoefend zodat we perfect kaarsrechte sectorlijnen en keurig gekromde afstandsbogen uit konden zetten, met als afsluiting een oefenwedstrijd als generale repetitie.

Het was leuk om te zien hoe in die 3 dagen het terrein in en rondom het Stadion getransformeerd werd door de NOS met drijvende regiewagens, 85 km kabels, meer dan 70 camera’s waaronder 2 vliegende camera’s en een railcam om de (laatste) 100m te filmen. Als je nog een mooie impressie wilt krijgen, kijk dan naar http://nos.nl/uitzending/16864-nos-studio-sport.html vanaf 26’20”.

Was onze teamleider nog bij de repetities bloednerveus, bij het EK ging alles volgens plan en heel relaxed. We konden de meeste lijnen voor en na de sessies uitzetten. Alleen op zaterdagavond hadden we 5 minuten om van speerwerpen (sectorlijnen en afstandsbogen oprollen) naar discuswerpen (nieuwe sectorlijnen en afstandsbogen uitzetten) over te schakelen. Alle leden van vaste teams mochten achter de boarding blijven staan tijdens de wedstrijden. Daardoor heb ik alle middag- en avondsessies vanaf het 300m punt van heel dichtbij gezien. Het was geweldig om avond na avond een bomvol stadion te zien met de toeschouwers die elke keer wanneer een Nederlandse atleet aantrad, uit hun dak gingen. En daarna die explosie van geluid wanneer er ook een medaille werd gehaald!

Ondanks zijn pogingen om een transfer naar de materiaalploeg te krijgen, bleek Dirk alsnog bij Logistiek te zijn ingedeeld. In de dagen voordat het EK begon, heeft hij geholpen met materiaal van overal in Nederland op tijd naar het stadion te krijgen, zoals polsstokken uit Zwolle en Venray. Tijdens het EK zelf, stond Dirk als locatie-coördinator op de sportvelden van Arsenal, wat als warm-up area werd gebruikt Hij moest er voor zorgen dat de atleten die daar aan het trainen waren, in alle rust dat konden doen, dat ze van natje en droogje werden voorzien, dat het gebied er netjes bij lag en dat de pers op afstand werd gehouden. Vooral dat laatste was echt wel nodig als Daphne in ‘da house was’. Ook al was Dirk niet in het stadion, hij heeft wel alle atleten van heel dichtbij gezien, en heel veel handtekeningen op zijn shirts en trainingspak gescoord.

Het was een top EK en een top ervaring. Als er weer zo’n evenement komt, zijn wij er weer bij!

Frederique Welle Donker en Dirk Schouten

Nieuws Overzicht