Vrijdagmiddag verzamelden we allemaal bij AV Fortuna, en reden we daarna naar het kamphuis in Otterlo. Eenmaal aangekomen kreeg iedereen een lekker broodje knakworst en was het tijd voor een gezellige pubquiz. 

De volgende ochtend begon zwaar, Dylan en Michael gaven een bootcamp door de weilanden, het bos en andere ongunstige vlaktes. Hierbij was de fysieke inspanning optimaal. Na 2 loodzware uren zat de bootcamp erop en mocht iedereen lekker gaan lunchen. Na de lunch gingen we een vlaggenroof doen waarbij je getikt kon worden door gekleurd poeder op iemand anders te gooien. Uiteraard liep dit uit de hand en was iedereen een regenboog geworden. Toen de meesten ervoor kozen om vanaf het bos lopend naar huis te gaan, kon er daarna heerlijk gedoucht worden. Na het heerlijke avondmaal van broodjes hamburger was het tijd voor de avond waar iedereen op hoopte; de dropping. Iedereen werd in 3 groepjes verdeeld. Om de beurt werden deze geblinddoekt hemelsbreed 10 kilometer van het kamphuis gedropt, met als taak: vind de weg terug naar huis, zonder telefoons! Na een lange wandeling van ruim 3 uur, kwam het eerste groepje aan. Hierna moesten we lang wachten totdat het tweede groepje thuis kwam, zij hebben er ruim 4 uur over gedaan. Vervolgens duurde het niet heel lang meer of het laatste groepje was thuis gekomen, veilig en wel. Gelukkig kon iedereen lekker uitslapen de volgende dag, dat had iedereen zeker wel nodig. 

Op de zondag was de paasbrunch. Iedereen kreeg een lekker eitje (of meerdere) en een heerlijk croissantje met lekkere broodjes. Nadat iedereen was uitgesmikkeld gingen we onszelf ontspannen. Dit deden we door de geweldige yoga les van Devi. Toen eenmaal iedereen zen was, gingen we het volgende spel uitleggen, paaseitjes zoeken! De trainers hadden de nacht ervoor overal op de buitenplaats eitjes verstopt. Diegene die de meeste eitjes had gevonden hoefde de rest van het kamp geen corvee meer te doen. Het was een ware strijd, maar uiteindelijk was er toch maar één gelukkige. In de middag gingen we door met het volgende spel. Dat was rugby, maar dan met eieren. En deze eieren konden hard of zacht zijn. Het was dus de bedoeling om het ei zo voorzichtig mogelijk te behandelen. Nadat vele eieren waren geknakt en er een paar mensen onder het ei zaten, had iedereen lekker de tijd om te chillen. Dit werd gedaan onder een heerlijke zon die hier en daar de nodige verbrandde gezichten opleverden. Eenmaal ‘s avonds kreeg iedereen een lekkere wrap met kip en groente, en gingen we ons opmaken voor het avondprogramma. Hierin mochten de corvee groepjes een act verzinnen. Maar voordat ze de act mochten opdoen deden we eerst een ander spel, namelijk ik hou van Holland (AV Fortuna editie). Hierin werd van alles gedaan. Van vlaggen tekenen tot muziek raden tot fysieke opdrachten. Ook was er een eetopdracht bij. Hierin moest van elk team één iemand vier verschillende gerechten proeven en raden was het was. De één vond het heerlijke lekkernijen, de ander vond het vreselijk vies. De gerechten waren sambal, aardbeienyoghurt, blauwe schimmelkaas en sardientjes. Nadat de nodige vieze gezichten waren getrokken was het door naar de finale waarin er veel punten konden worden verzameld. Hierin moest één teamlid een spijker zo snel mogelijk in een houten plank slaan met één hand op de rug. Uiteindelijk was het team slaaptekort wat bovenaan stond aan het einde van de finale en dus wonnen zij de felbegeerde prijs van een lekkere celebrationsfles. Daarna was het tijd voor de act van de groepjes. Hierin werd er heerlijk gedanst door iedereen en konden we de avond mooi afsluiten. Voor diegene die wakker bleven was het kampvuur aangezet en werd het spel weervolven gespeeld. 

De volgende ochtend was het tijd voor de grote schoonmaak. Na het ontbijt moest iedereen ervoor zorgen dat alles weer spik en span eruit zag. Toen iedereen rond half 11 klaar was, gingen we onze reis terug naar Vlaardingen aan en kwamen we rond 12 uur weer terug bij AV Fortuna. Iedereen kon weer lekker naar huis om de nodige uurtjes slaap weer in te halen.

De kampleiding wil iedereen bedanken voor het onwijs leuke kamp dat we mochten houden. We hopen dat er nog meer mensen volgend jaar meegaan, want dit soort dingen wil je gewoon niet missen. 

Kampleiding Angela, Dylan, Michael en Devi